آیرولوق چاقی دیر

آیرولوق چاقی(آیریلیق چاغی) دیر
نویسنده: فرهاد گرگین پور
چاپ اول: ۱۳۸۷
تعداد صفحات: ۲۴۲
میرزا ابراهیم مأذون (۱۲۴۶-۱۳۱۳ هـ. ق) بلندآوازه‌ترین شاعر قشقایی است. بیشتر اشعار وی به زبان تركی قشقایی و با مضامینی چون عشق، عرفان، ویژگی‌های درونی انسانی، طبیعت و زندگی مردم ایلیاتی است. مأذون از وزن‌های معمول زبان تركی از جمله قوشما استفاده می‌كند. وی در اشعارش از بی‌عدالتی‌ها سخن می‌گوید، گاه عشق زمینی و عرفانی را با هم و با طبیعت درمی‌آمیزد و گاه نیز شكواییه‌هایی از مردم زمانه و از روزگار و حاكمان زورگو بیان می‌دارد. او شجاعت ایلیاتی‌ها را تحسین می‌كند و گاهی، كاستی‌ها را با زبان طنز نشان می‌دهد. مجموعة حاضر( کتاب آیرولوق چاقی دیر) حاوی اشعاری از مأذون همراه با ترجمه فارسی آن‌ها است.